James B. Caulfield, Sun Ben Tao (auth.), Francis L. Abel M.D., Ph.D., Walter H. Newman Ph.D. (eds.)
Edwin Diday (auth.), Bernard Fichet, Domenico Piccolo, Rosanna Verde, Maurizio Vichi (eds.)
فهرست مطالب
عنوان شماره صفحه
1-8- تعاریف اصطلاحات و واژه ها. 8
فصل دوم:مبانی نظری و پیشینه پژوهش
2-2-1 انواع تمرینات شدید تناوبی. 12
2-5- چگونه ترشح هورمون رشد را افزایش دهیم؟. 14
2-5-4 فاصله گذاری مناسب بین تغذیه و خواب. 15
2-6- نقش های کاتابولیکی هورمون رشد. 15
2-7- پاسخ هورمون رشد به ورزش. 16
2-8-1 گرلین به عنوان یک پپتاید معدهای- مغزی. 20
2-8-3 گرلین و تنظیم دریافت غذا. 22
3-3- جامعه و نمونه آماری پژوهش. 31
3-5- ابزارها و روش های جمع آوری اطلاعات. 32
3-6-2 انجام تست الایزا به منظور اندازه گیری هورمون رشد و گرلین 34
3-6-3 الگوی برنامه ی تمرینی. 36
فصل چهارم:تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش
4-3-3 آزمون فرضیه های پژوهش. 42
5-5-2 پیشنهادات برخواسته از تحقیق. 47
فهرست جداول
عنوان شماره صفحه
جدول 3-1: ویژگی های فردی آزمودنی ها (میانگین ± انحراف معیار) 33
جدول 3-2: الگوی برنامه تمرینی. 36
جدول 4-1: ویژگی های فردی آزمودنیها در دو گروه پژوهش. 40
جدول 4-2: مقادیر غلظت هورمون رشد و گرلین سرمی در پیش و پس از تمرین دو گروه پژوهش. 41
جدول 4-5: نتایج تحلیل کوواریانس تغییرات هورمون رشد سرمی در دو گروه تمرین و کنترل. 42
جدول 4-6: نتایج تحلیل کوواریانس تغییرات گرلین در دو گروه تمرین و کنترل. 43
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر 6 هفته تمرین پرحجم تناوبی شدید بر سطوح سرمی هورمون رشد و گرلین مردان دارای اضافه وزن می باشد. به این منظور 20مرد داری اضافه وزن به شکل تصادفی به دو گروه ( تجربی=10،کنترل=10)تقسیم شدند. پیش و پس از دوره تمرین تناوبی شدید پرحجم از آزمودنی ها نمونه خونی جمع اوری شد.گروه تجربی 3جلسه تمرین تناوبی شدید را در هفته انجام داد که شامل 3ست برنامه ی پرحجم تناوبی شدید (4دقیقه با شدت90 درصد ضربان قلب ذخیره با دو دقیقه ریکاوری فعال) در هفته اول و به گونهی فزاینده تا هفته چهارم هر هفته یکست اضافه می شود. تست الایزا برای سنجش هورمون رشد و گرلین مذکور با استفاده از کیت تجاری اختصاصی اندازه گیری مورد بررسی (boster.usa) انجام شد. برای متغییرهای پژوهش در دو گروه کنترل و تجربی از ازمون تحلیل کوواریانس استفاده گردید. برای بررسی آزمون فرضیهها و تصمیم گیری در مورد پذیرش یارد فرضیه ها سطح معناداری (الفا=05/0) در نظر گرفته شد. پژوهش نشان داد در بین دو گروه تجربی وکنترل اختلاف معنا داری در سطوح سرمی هورمون رشد وگرلین وجود دارد (05/0=P) این نتایج بیانگراین است که یک دوره تمرین تناوبی شدید پر حجم موجب افزایش سطوح سرمی هورمون رشد و گرلین افراد داری اضافه وزن می شود.
واژه های کلیدی: تمرین پرحجم تناوبی شدید،هورمون رشد،گرلین،افراد داری اضافه وزن
در دههی اخیر پژوهشگران علوم ورزشی با استفاده ترکیب تمرینات سرعتی (ST)[1] و تمرینات تناوبی (IT)[2] یک شیوه جدیدی از تمرینات را با نام تمرین تناوبی شدید (HIT)[3] ابداع کردند کههر دو سیستم هوازیوبیهوازی را بهبود میبخشد. تمرین تناوبی شدید به وهلههای تکراری با فعالیتهای تناوبی به نسبت کوتاه با شدتی نزدیک به شدتی که VO2peak بهدست میآید (VO2peak90% ≤) نسبت داده میشود. با توجه به شدت تمرینات، یک تلاشHIT ممکن است از چند ثانیه تا چندین دقیقه طول بکشد که وهلههای گوناگون به وسیله چند دقیقه استراحت یا فعالیت باشدت کم ازهم جدا میشوند (جیبالا[4] و همکاران 2008، 63-58؛ لارسن[5] و همکاران 2002، 73-53).
سازوکار اینگونه تمرینات به این شرح میباشد که یک وهله HIT غلظت سوبستراهای انرژیکی و فعالیت آنزیمهای مرتبط با متابولیسم بیهوازی را افزایش میدهد، حال با افزایش تواتر تکرارهای شدید و اجرای آن به صورت متناوب با ریکاوری بین وهلههای فعالیت، نیاز سلول عضلانی و مسیرهای متابولیکی را تغییرداده، بهگونهی که همزمان دستگاههای تولید انرژی هوازی و بیهوازی را درگیر بازسازی ATP میکند. بنابراین با به کارگیری این تمرینات میتوان دامنهی وسیعی ازسازگاریهای متابولیکی و عملکردی را انتظار داشت (داوسون[6] و همکاران 1998، 169-163).
با توجه به این که هورمونهای رشد و گرلین نقش مهمی در وضعیت چاقی و رشد وترکیب بدنی افراد ایفا میکند و همچنین تمرینات HIT با حجم بالا نقش مهم سوخت و سازی دارند. بنابراین ارتباط مهمی میان این هورمون رشد و گرلین و افراد دارای اضافه وزن وجود دارد.
با توجه به دامنه وسیع مطالعات در موردHIT که در آنها پژوهشگران از وهلههای 5 ثانیهای تا 4 دقیقه فعالیت به عنوانHIT استفاده کردهاند. انواعی مختلفی از تمرینات HIT وجود دارد که در افراد چاق تمرینات با حجم بالا بیشتر کاربرد بیشتری دارد.
سازوکار اینگونه تمرینات به این شرح میباشد که یک وهله HIT غلظت سوبستراهای انرژیکی و فعالیت آنزیمهای مرتبط با متابولیسم بیهوازی را افزایش دهد، حال با افزایش تواتر تکرارهای شدید واجرای آن به صورت متناوب با ریکاوری بین وهلههای فعالیت، نیاز سلول عضلانی و مسیرهای متابولیکی را تغییر داده، بهگونهی که همزمان دستگاههای تولید انرژی هوازی و بیهوازی را درگیر بازسازی ATP میکند. بنابراین با بکارگیری این تمرینات میتوان دامنه وسیعی ازسازگاریهای متابولیکی وعملکردی را انتظار داشت (داوسون و همکاران 1998، 169-163).
شواهد نشان میدهند که اگر زمان ریکاوری بین وهلههای شدید کاهش یابد، سهم گلیکولیز نیز برای تامین انرژی کاهش پیدامیکند و در نتیجه سوخت و ساز هوازی برای جبران این کسر انرژی افزایش پیدا میکند. لینوسیر[7] و همکاران (1993) پیشنهاد کردند که سوخت و ساز هوازی در طول دورههای ریکاوری تمرینات شدید برای بازسازی فسفوکراتین و اکسیداسیون اسید لاکتیک (حذف لاکتات) نقش مهمی دارند. این آشکار خواهد کرد که HIT، به سمت سوخت و ساز هوازی سوق پیدا میکند که این امرظرفیت سوخت وساز هوازی را افزایش میدهد (لینوسیر و همکاران 1993، 414-408).
با توجه به دامنهی وسیع مطالعات درموردHIT که در آنها پژوهشگران از وهلههای 5 ثانیهای تا 4 دقیقه فعالیت به عنوانHIT استفاده کردهاند، که بر پایهی زمان وهلههای فعالیتها به دو دسته تقسیم میشوند:
HIT با حجم کم: وهلههای فعالیت کمتر و یا برابر 60 ثانیه که با شدتی برابر با حداکثر و یا نزدیک به حداکثر توان و یا سرعت انجام میشود را به عنوان تمرینات تناوبی شدید با حجم کم در نظرمیگیریم (جیبالا و همکاران 2012، 1084-1077). به عنوان مثال میتوان به برنامه تمرینی پژوهش لیتل و همکاران (2010) در این زمینه اشاره کرد: 10 تکرار 60 ثانیهای با 75 ثانیه ریکاوری فعال بین هر تکرار (لیتل[8] و همکاران 2010، 1011-22).
HIT با حجم بالا: فعالیتهایی با وهلههای طولانیتر، از 1 تا 4 دقیقه که بهعنوان HIT شناخته شدهاند ولی با شدتی کمتری نسبت به HIT با وهلههای فعالیت کوتاه مدت، انجام میشوند (جیبالا و همکاران 2012، 1084-1077). بهعنوان مثال میتوان به برنامه تمرینی پژوهش گورد[9] و همکاران (2010) در این زمینه اشاره کرد: 10 تکرار 4 دقیقهای با 2 دقیقه ریکاوری فعال بین هر تکرار (گورد و همکاران 2010، 357-350).
گرلین موثر بر رفتار دریافت غذا اثرگذار است. از اینرو بر متابولیسم و عملکرد بسیاری از اندامها و بافتها از جمله عضله، کبد، عروق و مغز اثر میگذارد (قنبری نیاکی و همکاران 2006، 966-70).
گرلین اولین بار توسط کوجیما و همکاران (1999) بهعنوان یک لیگاند درونزای GHS-R معرفی شد. هیچ شباهت ساختاری بین گرلین و لیگاندهای اکسینتیک[10] آن (GHSs) وجود ندارد. گرلین یک پپتاید حاوی 27 یا 28 اسیدآمینه بوده که توالی آن بین گونههای مختلف به خوبی حفظ شده است (کوجیما و کان گاوا 2005، 522-495).
گرلین عمدتاً در معده و از سلولهای غده اکسینتیک موکوس فوندوس[11] ترشح میشود. البته گرلین به مقادیر زیاد در روده کوچک، بیضهها، هیپوفیز و بافتهای متعدد دیگری ترشح میشود. گرلین به داخل گردش خون ترشح شده و در کنترل رهایی هورمون رشد (GH)[12] شرکت میکند. از طرف دیگر GH میتواند در تنظیم ترشح گرلین از طریق مهار فیدبک معدهای- هیپوفیزی دخالت کند. نشان داده شده که GH تظاهر گرلین را در معده مهار میکند. بهعلاوه سطح گرلین گردش خون در موشهای صحرایی با تزریقGH کاهش مییابد. مشخص شده است که هورمونهای دیگری هم بر عمل گرلین اثر میگذارند. گزارش شده که سوماتواستاتین نه تنها ترشحGH ناشی از گرلین را سرکوب میکند، بلکه سطح پلاسمایی گرلین را، مستقل از غلظت پلاسمایی GH، کاهش میدهد (کوجیما و کان گاوا[13] 2005، 522-495). بهعلاوه وضعیت تیروئید ممکن است بر سطح سرمی گرلین اثر داشته باشد. در موشهای صحرایی بر عکس پرکاری تیروئید، کمکاری تیروئید به طور معنیداری بیان گرلین معده را افزایش میدهد (کوجیما و کان گاوا 2005، 522-495).
[1]. Sprint Training
[2]. Interval Training
[3]. High-intensity Interval Training
[4].Gibala
[5]. Laursen
[6]. Dawson
[7]. Linossier
[8].Little
[9]. Gurd
[10]. Oxyntic
[11]. Fundus mucosa
[12]. Growth Hormone
[13]. Kojima & Kangawa
Jens Rasmussen, Pranas Zunde (auth.), Jens Rasmussen, Pranas Zunde (eds.)