چکیده
یکی از جریانهای مهم شعر معاصر، شعر نمادین است. گرایش شاعران معاصر به شعر نمادین دلایل متعددی دارد؛ یکی از آنها خفقان موجود در فضای سیاسی _ اجتماعی کشور و سانسور شدید است. درنتیجه برخی شاعران و نویسندگان متعهد با بیان غیرمستقیم و نمادین، اندیشه و طرز تلقی خود را از مسائل سیاسی _ اجتماعی بیان میکنند.
افزون بر این، پرهیز از سادهگویی و سادهاندیشی، ابهامآفرینی هنری، عمقبخشی و دوری از سطحینگری، آشناییزدایی و همراهکردن مخاطب در آفرینش معانی جدید در شعر، موجب رویآوردن شاعران و نویسندگان به نماد و نمادپردازی در آثار هنری خود شده است.
یکی از شاعران نمادپرداز معاصر «رضا براهنی» است. با توجه به اهمیت نمادپردازی در شعر معاصر و نقش آن در درک معنای موردنظر شاعر، این پژوهش در پی پاسخ به این پرسش است که نمادپردازی در شعر رضا براهنی به چه شیوههایی صورت گرفته است؟
با مطالعه، تأویل و تفسیر آثار شعری براهنی این نکته روشن شد که نمادها در بافت شعر او به سه شیوه (خردهنماد،کلاننماد و نماد ارگانیک) به کار رفته است که از میان آنها نمادهای ارگانیک و کلاننمادها مضامین سیاسی _ اجتماعی دارند.
واژگان کلیدی: رضا براهنی، شعر معاصر، نماد، نمادپردازی، سبک شخصی.
فهرست مطالب
پیشگفتار............................. 1
مقدمه................................ 3
فصل اول: معرفی رضا براهنی............ 5
1-1. رضا براهنی...................... 6
1-1-1. زندگی شخصی.................... 6
2-1-1. زندگی اجتماعی................. 7
3-1-1. آثار رضا براهنی............... 8
4-1-1. سبک رضا براهنی................ 9
2-1. جایگاه رضا براهنی در ادبیات معاصر 10
فصل دوم: نماد........................ 12
1-2. تعریف نماد...................... 13
1-1-2. تفاوت رمز و نماد.............. 15
2-1-2. تفاوت نماد و استعاره.......... 17
3-1-2. تفاوت نماد و کنایه............ 20
4-1-2. تفاوت نماد و نشانه............ 22
5-1-2. تفاوت نماد و تمثیل............ 23
6-1-2. نماد و اسطوره................. 26
2-2. نمادپردازی به عنوان یک مکتب..... 29
1-2-2. شباهتها و تفاوتهای سمبولیسم اروپایی و سمبولیسم شعر معاصر ایران............. 32
3-2. ویژگیهای نماد................... 36
1-3-2. کارکرد نماد................... 39
2-3-2. قرینهها یا کلیدهای گشایش نماد. 41
3-3-2. انواع نماد.................... 42
4-2. نمادپردازی در شعر معاصر......... 47
سیزده |
فصل سوم:نمادپردازی در اشعار رضا براهنی 51
1-3. کلاننمادها یا نمادهای تکرارشونده در اشعار رضا براهنی..................... 52
1-1-3. آفتاب و شب.................... 53
2-1-3. جنگل و شهر.................... 58
2-3. نمادهای اسطورهای................ 63
1-2-3. کهنالگوی آنیما در اشعار رضا براهنی..................................... 76
3-3. خردهنمادها در اشعار رضا براهنی.. 88
1-3-3. آینه.......................... 88
2-3-3. ابر........................... 90
3-3-3. باد........................... 92
4-3-3. باران......................... 94
5-3-3. برف........................... 95
6-3-3. پنجره......................... 97
7-3-3. جانوران....................... 99
8-3-3. خانه.......................... 106
9-3-3. دریا.......................... 110
4-3. نمادهای ارگانیک در اشعار رضا براهنی 113
فصل چهارم: نتیجهگیری................. 193
1-4. نتیجهگیری....................... 194
چهارده |
پانزده |
کتابنامه............................. 198
مقدمه
نمادگرایی از گذشته تا به امروز، در تار و پود روان و ذهن آدمیان جای داشته است. بشر در گذشته با نمادهای خود زندگی میکرد بی آنکه بدان بیندیشد.در زمانِ معاصر است که کشفِ ریشۀ نمادها مورد توجه قرار گرفته است. امروزه، انسانها با رویآوردن به جهانِ تعقل، به ظاهر از نمادهای خود دور شدهاند در حالی که بقایای آن درذهنِ انسانِ امروزی وجود دارد؛ بنابراین نمادها از دیدگاهِ روانشناسی پلی هستند برای ارتباط ما با عمیقترین و مرموزترین بخشِ روانمان؛ بخشی که از دسترس خودآگاهی ما دور است و سرچشمۀ رفتارها و احساسات ما تلقی میشود.
نمادپردازی به عنوان یک مکتب از اواخر قرن نوزدهم، از سوی شاعرانِ فرانسوی که از واقع¬گرایی و زبانِ خشکِ نویسندگان رئالیسم به ستوه آمده بودند، پایهگذاری شد. سمبولیستها عقیده داشتند که اثر هنری باید تا حد ممکن از صراحت و بیانِ مستقیمِ مفاهیم فرار کند و به نمادها ونشانهها پناه آورد. نمادها و نشانهها ذهنِ خواننده را در کشف راز و رمزهای اثر به تحرّک وامیدارد.
شعرِ امروز ایران با نیما آغاز میشود؛ وی به عنوان بنیانگذار شعرِ نو با بهرهگیری از ریشههای فرهنگ و سنتِ گذشته و درآمیختن آن با شرایط سیاسی _ اجتماعی زمانۀ خود دست به نوآوری و ابتکار عمل زد؛ به طور مثال نیما برای نمادهایی با معنای از پیش تعیینشده، کارکردهای جدیدی وضع کرد و با یاری زبانِ نمادین در شعر به طرح و بیانِ اندیشهها و انتقادات خود از مسائل سیاسی _ اجتماعی پرداخت. پیروانِ نیما پس از وی این شیوه را ادامه دادند تا در نهایت منجر به شکلگیری جریان سمبولیسم اجتماعی در شعرِ معاصر ایران شد.
رضا براهنی نیز برای بیان اندیشههای خود از نمادها و اساطیرِ نمادین بهره گرفته است. وی در آفرینش آثار خود هم از نمادهای عمومی و سنّتی استفاده کرده است و هم نمادهای شخصی و ابداعی.
فصل اول
معرفی رضا براهنی
1-1.رضا براهنی
1-1-1. زندگی شخصی
الف) سال تولد: رضا براهنی در 21 آذر ۱۳۱۴ خورشیدی در تبریز از پدری کارگر و مادری نیمهروستایی به دنیا آمد.
ب) خانواده: زندگی فقیرانهای داشتند. براهنی تا هجدهسالگی ضمن درس خواندن، در کارخانههای مختلف نیز کار میکرد و تا سن 22 سالگی در تبریز ماند.
پ) تحصیلات: با کار و فقر و درس بزرگ شد. در سن 22 سالگی موفق به کسب لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی از دانشکدۀ ادبیات تبریز شد و پس از آن به ترکیه رفت. دو سال در ترکیه اقامت داشت و پس از دریافت درجه دکتری در رشتۀ خود از دانشگاه استانبول به ایران بازگشت و در دانشگاه به تدریس مشغول شد. وی همچنین تا زمان حضور در ایران چند دوره کارگاه نقد، شعر و قصهنویسی برگزار کرد.
علاوه بر زبان انگلیسی، تا حدودی فرانسه و عربی میداند. زبانِ ترکی نیز زبانِ مادریاش است که بعدها کوشید از لهجههای مختلف آن سر درآورد. بخش گسترده کارهایش را از همان آغاز، به فارسی نوشت و یکی دو کتاب و بعضی از مقالاتش را بعدها در زمان اقامت اجباری در امریکا به زبان انگلیسی تألیف کرد.
ت) دوران شاعری: 22 سال نخست زندگی براهنی در تبریز، از هیجانانگیزترین روزهای این شهر بود. ازجمله مسائلی که بعدها در شعر و نثر براهنی تأثیر گذاشت میتوان به موارد زیر اشاره کرد: جنگ جهانی دوم، پنهان شدن مردم در آبانبارها از ترس، قحطی در شهر و مشاهده مرگِ مردم گرسنه در خیابانهای تبریز، دیدنِ مرگ برادرها و خواهرها و دربهدریهای خانوادهاش، مشاهده سربازان روس در شهر تبریز، پیدایش فرقۀ دموکرات که نخستین بارقههای امید را در دل مردم تبریز به وجود آورد و پس از آن بههم ریختن بساط فرقه، حضور ارتش و کشته شدن فداییان و اعدام بازماندگانِ فرقه در میدانِ ساعت تبریز.
براهنی شاعری است که شعر را خوب میفهمد و میشناسد، ولی از ابتدای کارِ شاعری راه مشخصی را طی نکرده است و ابهامگویی و پیچیده کردن مفاهیم و تصاویر و توجه بیش از حد به ابداع، ساختار شعر او را در مسیری قرار داده است که سیر تکاملی مشخصی ندارد.
2-1-1. زندگی اجتماعی: پس از بازگشت از ترکیه، در تهران ساکن شد و به فعالیت ادبی خود نظیر چاپ کتاب طلا در مس، تدریس در دانشگاه، نقدنویسی، بررسی کتاب و مقالهنویسی در مجلات، هفتهنامهها و روزنامهها، چاپ کتاب قصهنویسی و چاپ چند مجموعه شعر و رمان پرداخت.
آشنایی با جلال آل احمد، سیمین دانشور، فروغ فرخزاد، منوچهر آتشی، نادر نادرپور، مهدی اخوان ثالث، احمد شاملو، اسماعیل شاهرودی، یدالله رؤیایی و بقیۀ نویسندگان، شاعران و هنرمندان مربوط به اواخر دهۀ سی و اوایل دهۀ چهل است.از همان سالها حضور براهنی در عرصه ادبیات و فرهنگ جامعه دائمی بوده است. در سال 1351 برای تدریس ادبیات انگلیسی و ادبیات تطبیقی در دانشگاههای تگزاس و یوتا به امریکا رفت و پس از بازگشت در 20 شهریور 1352 به سبب فعالیتهای سیاسی و چاپ مقاله علیه رژیم دستگیر و زندانی شد. در سال 1353 بار دیگر به امریکا رفت و در سال 1356 جایزۀ بهترین روزنامهنگار فعال در مسائل حقوق بشر را از آن خویش کرد. براهنی در سالهای تدریس در دانشگاه دو دورۀ فوق لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی و نیز فوق لیسانس ادبیات تطبیقی را بنیان نهاد. براهنی همچنین درسال 1384 برندۀ جایزۀ ادبی یلدا، برای یک عمر فعالیت فرهنگی در زمینۀ نقد ادبی شد.
3-1-1. آثار رضا براهنی
اشعار: آهوان باغ (۱۳۴۱)، جنگل و شهر (۱۳۴۳)، شبی از نیمروز (۱۳۴۴)، مصیبتی زیر آفتاب (۱۳۴۹)، گل بر گسترۀ ماه (۱۳۴۹)، ظلالله (۱۳۵۸)، نقابها و بندها (انگلیسی) (۱۳۵۶)، غمهای بزرگ ما (۱۳۶۳)، اسماعیل (1366)، بیا کنار پنجره (۱۳۶۷)، یار خوش چیزی است (1369)، خطاب به پروانهها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟ (1374).
رمانها: آواز کشتگان، رازهای سرزمین من، آزادهخانم و نویسندهاش، الیاس در نیویورک، روزگار دوزخی آقای ایاز، چاه به چاه، بعد از عروسی چه گذشت؟
نقد ادبی: طلا در مس، قصهنویسی، کیمیا و خاک، جنون نوشتن، تاریخ مذکر، در انقلاب ایران چه شده است و چه خواهد شد، خطاب به پروانهها و چرا من دیگر شاعر نیمایی نیستم؟، گزارش به نسل بیسن فردا (سخنرانیها و مصاحبهها).
4-1-1. سبک رضا براهنی
رضا براهنی از شاعران معاصری است که در روند شکلگیری اشعارش گونههای متفاوتی از شکل و محتوای شعری را عرضه داشته است. براهنی عمدتاً به دنبال محتوای شعر است تا سرایش آن. با اینهمه استعداد شاعری او غیر قابل انکار است