سرگذشت آکیو

لوشون پدر ادبیات معاصر چین است. لوشون، چهرۀ درخشان ادبیات معاصر چین، از همان جایگاه و منزلتی برخوردار است که گوگول در روسیه، مارک توین در امریکا، ریونوسکه آکتاگاوا در ژاپن و صادق هدایت در ایران. با سرگذشت آکیو و داستانهای دیگرش، روان خاموش ملتی را به تصویر می کشد که هزاران سال، چون ساقه های علف روئیدند و پرپر شدند. لوشون در داستانهایش نشان داد که بزرگترین خصلت انسان در جامعۀ آشوب زده، از اعتیاد او به خود فریبی سرچشمه می گیرد. انسانی که شکستهایش را با فکر پیروزی معنوی تسلی می دهد. مانند آکیو که انتقام شکستهایش را از آدمهای ضعیف تر از خود می گیرد. لوشون نشان می دهد که این خصلت ثمرۀ استبداد در طی دورانهای طولانی است. در تمام این داستانها، لوشون شیوۀ زندگی کهن و اخلاق نیاکان را به نقد می کشد، بسیاری از خرافات موروثی را طرد می کند و قهرمانان خود را وا می دارد تا علیه استبداد قیام کنند.