چکیده:
یکی از راهبردهایی که اخیراً در اغلب کشورهای جهان مورد توجه قرارگرفته، مدیریت و برنامهریزی برای توسعه گردشگری در مناطق دارای پتانسیلهای لازم برای گسترش این صنعت است. گردشگری ورزشی شاخهای از گردشگری است که از دو بخش گردشگری به عنوان بزرگترین صنعت خدماتی جهان و ورزش به عنوان یکی از صنایع بزرگ و بااهمیت در دنیای کنونی شکلگرفته و افراد بسیاری در سرتاسر جهان در آن اشتغال دارند. بندر چابهار به عنوان تنها بندر اقیانوسی کشور دارای پتانسیلهای طبیعی، جاذبههای گردشگری، فرهنگی و تاریخی بسیاری بوده و با داشتن آب و هوای چهار فصل به عنوان یکی از مناطق مطلوب گردشگری ورزشی محسوب میشود. لذا هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر ورزشهای بومی و محلی بر توسعه گردشگری در این شهرستان است. در این راستا، تحقیق حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی است. جامعه آماری متشکل از 320 نفر از مدیران و کارشناسان ورزشی شهرستان چابهارند. پرسشنامهای طراحی شد و در اختیار افراد نمونه قرار گرفت. نتایج به دست آمده با استفاده از نرمافزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده مشخص شد که با گسترش ورزشهای بومی محلی، برگزاری مسابقات ورزشی، برگزاری جشنوارههای بومی و محلی، توسعه زیرساختهای ورزشی، توسعه زیرساختهای مکانی و برگزاری همایشهای علمی بر توسعه گردشگری در منطقه چابهار تأثیرگذار هستند.
فهرست مطالب
فصل دوم: مبانی نظری و پیشینه تحقیق
2-2 مروریبرمفهومگردشگریوانواعآن. 25
2-2-2 تاریخچه گردشگریدرجهان. 33
2-2-4 جایگاهگردشگریورزشیدرجهان. 43
2-2-5 نقشورزشوگردشگریورزشیدرتوسعهصنعتگردشگری.. 45
2-2-6 ورزشهایبومیوگردشگریورزشی.. 48
2-3 ویژگیهایجغرافیاییشهرستانچابهار واهمیتورزشهایبومیدرآن. 50
3-4 روش نمونهگیری و تعیین حجم نمونه. 64
3-5 روشهای جمعآوری اطلاعات.. 65
3-5-1 مطالعات کتابخانهای.. 65
3-6 ابزارهای گردآوری اطلاعات.. 67
3-6-1 سنجش میزان هماهنگی و پایداری درونی و انتخاب پرسشهای برگزیده67
3-6-2 تعیین ضریب پایایی مقیاس... 68
3-6-3 روایی و پایایی پرسشنامه. 68
3-7 روش تجزیه و تحلیل دادهها69
فصل چهارم: آنالیز آماری و تجزیه و تحلیل دادهها
فصل پنجم: جمعبندی و نتیجهگیری
5-2 خلاصه یافتههای توصیفی.. 92
5-3 خلاصه یافتههای تبیینی.. 94
5-5 مقایسه نتایج به دست آمده با سایر پژوهشهای مرتبط.. 96
فهرست اشکال
شکل (2-1): طبقهبندی گردشگری ACE |
35 |
شکل (2-2): بخش از نقشه زمینشناسی چابهار |
51 |
شکل (4-1): توزیع فراوانی بر حسب جنسیت |
72 |
شکل (4-2): توزیع فراوانی بر حسب سن |
73 |
شکل (4-3): توزیع فراوانی بر حسب تحصیلات |
74 |
شکل (4-4): توزیع فراوانی بر حسب نوع شغل |
75 |
شکل (4-5): توزیع فراوانی بر حسب رشته تحصیلی |
76 |
شکل (4-6): توزیع فراوانی بر حسب نوع دانشگاه |
77 |
جدول (2-1): تقسیمبندی گردشگری کوهن |
42 |
جدول (4-1): توزیع فراوانی بر حسب جنسیت |
71 |
جدول (4-2): توزیع فراوانی بر حسب سن |
72 |
جدول (4-3): توزیع فراوانی بر حسب تحصیلات |
73 |
جدول (4-4): توزیع فراوانی بر حسب نوع شغل |
74 |
جدول (4-5): توزیع فراوانی بر حسب رشته تحصیلی |
75 |
جدول (4-6): توزیع فراوانی بر حسب نوع دانشگاه |
76 |
جدول (4-7): توزیع فراوانی بر حسب سوالات اصلی تأثیر ورزشهای بومی بر گردشگری |
77 |
جدول (4-8): آماره توصیفی فرضیه 1 |
80 |
جدول (4-9): آزمون فرض t تک نمونهای برای فرضیه 1 |
81 |
جدول (4-10): آماره توصیفی فرضیه 2 |
82 |
جدول (4-11): آزمون فرض t تک نمونهای برای فرضیه 2 |
83 |
جدول (4-12): آماره توصیفی فرضیه 3 |
84 |
جدول (4-13): آزمون فرض t تک نمونهای برای فرضیه 3 |
84 |
جدول (4-14): آماره توصیفی فرضیه 4 |
85 |
جدول (4-15): آزمون فرض t تک نمونهای برای فرضیه 4 |
85 |
جدول (4-16): آماره توصیفی فرضیه 5 |
86 |
جدول (4-17): آزمون فرض t تک نمونهای برای فرضیه 5 |
87 |
جدول (4-18): آماره توصیفی فرضیه 6 |
88 |
جدول (4-19): آزمون فرض t تک نمونهای برای فرضیه 6 |
88 |
فصل اول:
کلیات تحقیق
پدیده نوین گردشگری که بر خاسته از افزایش اوقات فراغت است «به تدریج در تمامی جوامع جهان رسوخ کرده و از جنبههای گوناگون» آثار بسیار مثبت به بار آورده است. امروزه بهترین بخش از اوقات فراغت افراد در جامعههای گوناگون به گردشگری اختصاص یافته است. از این رو در جنبههای گوناگون زندگی بشریت معاصر تأثیر فراوان میگذارد. گردشگری اقتصاد جهانی را کاملا تحت تاثیر قرار داده است و منبعی مهم برای شکوفایی اقتصاد کشورهای در حال توسعه و برقرارکننده توازن مالی در اقتصاد بینالملل کشورهای فقیر و غنی است و زندگی اجتماعی را با ایجاد مشاغل گوناگون و ارتقای سطح درآمد طبقات وسیعی از مردم را تغییر میدهد. از این رو،صنعت گردشگری یکی از بزرگترین صنایع در دنیا است (یعقوب زاده، 1388 ). تأثیر گردشگری بر سیاست/ فرهنگ/آداب و رسوم و خلاصه همه جنبهها و مظاهر فرهنگی و معنوی گردشگران و مردم مناطق مورد بازدید بسیار قابل توجه است (کچبیان، 1390).
اصولاً توسعه اقتصادی در هر کشوری نیازمند سرمایهگذاری در بخشها و فعالیتهای مختلف اقتصادی آن کشور است و بدون سرمایهگذاری در طرحهای زیربنایی و روبنایی، نمیتوان انتظار گسترش اشتغال، تولید و رفاه اقتصادی را داشت (شاکری و همکاران،1385). گردشگری امروز یکی از اقتصادیترین فعالیتها در چرخه ملی کشورها، به خصوص از جهت اشتغال و ارزآوری و رونق مناطق مختلف تلقی میشود که علاوه بر آن دارای مزایای ارتباطی، سیاسی، فرهنگی تأثیرات بینالملل خاصی است. به همین دلیل اغلب کشورهای جهان که دارای میراث فرهنگی غنی و نیز مناطق طبیعی هستند و از این فعالیت به منزله ابزاری راهبردی در توسعه اقتصادی استفاده میکنند (اسدی و همکاران، 1389).
کشور ما ایران دارای فرهنگی بسیار متنوع و تاریخ کهنی است و یکی از غنیترین کشورهای جهان از حیث آثار باستانی در بیشترین دورههای تاریخی تمدن و فرهنگ بشر و حتی ما قبل تاریخ است. میتوان با برقراری رابطه بین فرهنگ و گردشگری این گنجینه را به منبع خوبی برای جذب گردشگران داخلی و خارجی تبدیل کرد زیرا فرهنگ دیرینه کشورمان از مؤلفهها و عناصر متعددی تشکیلشده که از جمله آنها میتوان به زبان پارسی، آداب و رسوم و اعیاد ملی، ادبیات و شخصیتهای اسطورهای، معماری ایرانی، تنوع قومی و دین اسلام و ادیان و مذاهب مختلف اشاره کرد. این تنوع و گوناگونی که در فرهنگ و تمدن کهن ایرانی دیده میشود را میتوان برای کشورمان به لحاظ گردشگری، با برنامهریزی و مدیریت صحیح تبدیل به یک سرمایه ارزشمند و جاذبه کرد زیرا از نظر فرهنگی ایران از ظرفیتهای گردشگری بالایی برخوردار است (شمس، امینی، 1388).
با وجود این که کشور ما ایران دارای فرهنگی بسیار متنوع و تاریخ کهنی است و یکی از با قابلیتترین کشورهای جهان از حیث صنعت گردشگری است. این موضوع قابل انکار نیست که هم اکنون هیچگونه بسترسازی برای صنعت گردشگری در ایران وجود ندارد. امروز صاحبنظران عرصه گردشگری بر این باورند که گردشگران بیش از آنکه به تنوع جاذبههای تاریخی توجه داشته باشند به مسائل رفاهی و امکانات و تسهیلات موجود در آن کشور مینگرند. امروزه در کشورهای پیشرو در صنعت گردشگری در کنار هر جاذبه گردشگری طبیعی دهها جاذبه غیرطبیعی اعم از تفریحگاههای مختلف بازیها و ورزشهای محلی و بومی مختلف،شهربازی و غیره ایجاد شده است؛ اما در ایران به وضوح دیده میشود که برنامهریزی مدون و متقنی برای هدایت جهانگردان وجود ندارد؛ و میتوان اظهار داشت که مشکل اساسی صنعت گردشگری در ایران نبود بسترسازیهای لازم در این عرصه است. اگرچه ایران مهد جاذبههای تاریخی، فرهنگی و طبیعی است اما این جاذبهها به جاذبههای گردشگری تبدیل نشدهاند (کچبیان، 139).
براساس آخرین گزارش شورای جهانی سفر و گردشگری، ایران سال 2011 میلادی 30هزار میلیارد ریال درآمد از گردشگران خارجی به دست آورده و در همین زمان، گردشگران ایرانی274هزار و 311میلیارد ریال در ایران خرج کردهاند (جام جم،1391). بر اساس گزارش مرکز آمار در سال 1390، مقصد اصلی سفرهای داخلی به استان اصفهان در بهار و تابستان سال 1390 تعداد 2647019نفر بوده است؛ و برابر همین گزارش تعداد سفر و نفر شب اقامت سفرهای انجامشده در دو فصل بهار و تابستان به این استان، 7581975نفر شب اقامت است (مرکز آمار،1390).
یکی از راهحلهای ارائهشده برای هموار کردن این مسئله میتواند گردشگری ورزشی باشد که از تلفیق بخشهایی از دو صنعت ورزش و گردشگری شکل گرفته است. گردشگری ورزشی در چند دهه اخیر رشد فراوانی داشته است. امروزه صنعت گردشگری پس از صنایع نفت، مواد شیمیایی و خودروسازی در زمره ۴ صنعت برتر درآمدزای دنیا قرار گرفته است و با توجه به سیر صعودی توسعه ارتباطات جهانی، این صنعت از زمینه مساعدی برای پیشرفت هر چه بیشتر برخوردار است (چوپانکاره، 1390). یکی از انواع گردشگری که بسیار مورد علاقه و استفاده مردم دنیا واقعشده و طی سالهای اخیر بین شاخههای مختلف گردشگری از بیشترین رشد برخوردار بوده است، توریسم ورزشی است. در یک تعریف کلی مشارکت در حرکتهای مختلف ورزشی فعال و غیرفعال و سازماندهی عوامل اقتصادی ـ تجاری از کشور مبدا به کشور مقصد و سفرهای پیش آمده در این میان را توریسم ورزشی مینامند (جعفری، 1392). همچنین توریست ورزشی به شخصی گفته میشود که توسط یک تور ورزشی به عنوان تماشاچی از رشته ورزشی دلخواه خود در مسابقاتی نظیر بازیهای آسیایی، جهانی و بازیهای المپیک بازدید میکند یا اینکه تمایل دارد در رویدادهای ورزشی مشارکت داشته باشد (پور پلکونی، 1392).